Działalność plastyczną rozpoczął w 1965 r. jako autodydaktyk, wybierając formę wypowiedzi twórczej w formie malarstwa na szkle. W początkach twórczości inspirację stanowiła twórczość ludowa, którą poznał w Muzeum Tatrzańskim w Zakopanem, jednak szybko wypracował własne środki wyrazu artystycznego, zyskując uznanie krytyków i publiczności.
Od końca lat 70-tych artysta zajmował się również rzeźbą (pełną i płaskorzeźbą), wysoko ocenianą przez znawców sztuki, a będącą dopełnieniem jego malarstwa. Od lat 90-tych eksperymentuje z drzeworytem.